Dziedzictwo niematerialne przejawia się poprzez tradycje i przekazy ustne, w tym język jako nośnik; sztuki widowiskowe; zwyczaje, rytuały i obrzędy świąteczne; wiedzę i praktyki dotyczące przyrody i wszechświata; umiejętności związane z rzemiosłem tradycyjnym.
W 2011 r. państwo polskie ratyfikowało Konwencję w sprawie ochrony kulturalnego dziedzictwa niematerialnego. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego we współpracy z Narodowym Instytutem Dziedzictwa mają za zadanie upowszechnianie wiedzy i ochrony przejawów żywego dziedzictwa niematerialnego z terenu Polski. Osobliwości szczególnie warte ochrony zostały zebrane w „Krajowej liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego”. Lista ma charakter informacyjny i zawiera opis zamieszczonych na niej zjawisk, ich rys historyczny, informacje o miejscu występowania i znaczeniu dla kultywujących je społeczności. Na liście znajduje się na przykład: pochód Lajkonika, hafciarstwo kaszubskie szkoły żukowskiej, sokolnictwo – żywa tradycja, tradycje kulturowe Bambrów Poznańskich, Barbórka górników węgla kamiennego na Górnym Śląsku i procesja Bożego Ciała w Łowiczu. Z obszaru województwa kujawsko-pomorskiego wyróżniono: 1) Przywołówki dyngusowe w Szymborzu, 2) Chodzenie z kozą na Kujawach.
Każdy region na przestrzeni wieków kształtował własną specyfikę. Czynnikami wpływającymi na to były między innymi podział etnograficzny, położenie geograficzne, geopolityczne, migracje lub polityka regionalna, a także współczesne procesy globalizacyjne, które wpływają pozytywnie i negatywnie na kształtowanie regionalnej specyfiki. Obszar współczesnego województwa kujawsko-pomorskiego to region zróżnicowany ze względu na dziedzictwo kulturowe. Jest mozaiką etnograficzną, na którą składają się Kujawy, ziemia chełmińska, michałowska, dobrzyńska, część Krajny, Pałuk i Borów Tucholskich. W przeszłości wchodził w struktury różnych państw, księstw lub imperiów. Konflikty, zmiany przemysłowo-gospodarcze przyczyniły się do migracji wewnętrznej i zewnętrznej, tworząc nową jakość kulturową.
Naszym zadaniem jest upowszechnianie wiedzy na temat dziedzictwa kulturowego regionu, kreowanie mechanizmów wzmacniających lokalną tożsamość opartą na lokalnych wyróżnikach. Działania podejmowane przez Centrum mają służyć przede wszystkim wzmocnieniu więzi społecznych, zwiększeniu kulturowej świadomości oraz identyfikacji mieszkańców z regionem.