Opublikowano 17 sierpnia 2022
GLICZNER Erazm
(1535 – 1603), pedagog, pisarz religijny, pastor i kaznodzieja.
Ur. w Żninie. Tam rozpoczął naukę, którą kontynuował w gimnazjum w Złotoryi. W 1554 r. rozpoczął studia w Królewcu. Nieco wcześniej pracował na Litwie jako nauczyciel domowy. W 1558 r. rozpoczął też studia w Krakowie. W tym roku wydał rozprawę pt.
Książki o wychowaniu dzieci. Początkowo związany był z luteranizmem, następnie był kaznodzieją kalwińskim, natomiast od 1562 r. ponownie związał się z luteranami. Po okresowym działaniu w Wielkopolsce, w latach 1567-1569 był kaznodzieją w kościele NMP w Toruniu, po czym został pastorem w Grodzisku Wielkopolskim. W tym okresie swojej działalności publikował liczne teksty religijne. Poza tym w 1570 r. był jednym z inicjatorów zgody sandomierskiej zawartej pomiędzy wyznaniami protestanckimi. W 1595 r. uczestniczył w Toruniu w synodzie protestanckim. Pod koniec życia został nadwornym kaznodzieją Zofii z Zamoyskich Działyńskiej w Brodnicy oraz kaznodzieją w tamtejszej gminie. Tam zmarł 21 I 1603 r. i tamże został pochowany. Cenny księgozbiór Glicznera kupiła dla gimnazjum akademickiego toruńska Rada Miejska.
 
Oprac. na podstawie:
Stanisław Salmonowicz, Gliczner Erazm, [w:] Toruński słownik biograficzny, pod red. K. Mikulskiego, t. 2, Toruń 2000, s. 98-99.