Opublikowano 17 sierpnia 2022
GOLTZ Bogumił
(1801 – 1870), niemiecki pisarz i etnograf.
Ur. w Warszawie. Uczył się m.in. w Kwidzynie i Królewcu. Odbył też praktykę rolniczą w Ciechocinie, a także przed semestr studiował we Wrocławiu. Następnie ożenił się z Amalie Josaphine von Blumberg i kupił w Lisewie koło Golubia gospodarstwo. W 1831 zamieszkał jednak w Golubiu i rozpoczął działalność pisarską. Z czasem przeprowadził się do Toruniu. Odbył podróże po licznych krajach europejskich. Był także w Egipcie o którym napisał osobną publikację porównując Arabów z Polakami, Niemcami i Żydami. Wygłaszał liczne odczyty, zarówno w kraju i za granicą i z tej działalności się utrzymywał. W tym okresie stał się bardzo rozpoznawalny. Relacje z jego zagranicznych podróży i wystąpień opisywane były w lokalnych gazetach. W 1856 r. towarzystwo „Coppernicus Vereins für Wissensachft und Kunst zu Thorn” mianowało go swoim honorowym członkiem. Współpracował także z periodykiem „Thorner Wochenblatt”. W 1858 r. zasiadał w składzie rady miejskiej. W 1869 r., po jednej z podróży wrócił chory. Zm. 12 XI 1870 r. Spoczął na toruńskim cmentarzu św. Jerzego..
 
Oprac. na podstawie:
Weronika Jaworska, Goltz Bogumił, [w:] Toruński słownik biograficzny, pod red. K. Mikulskiego, t. 2, Toruń 2000, s. 99-100.