Opublikowano 17 sierpnia 2022
SEMRAU Artur
(1862 – 1940), nauczyciel, historyk, archiwista, muzeolog.
Ur. w Lekartach niedaleko Lubawy. Ojciec był Niemcem, matka miała z pewnością polskie pochodzenie. Uczył się w Biskupcu Pomorskim, Nowym Mieście Lubawskim i w gimnazjum w Toruniu. W l. 1877-1887 studiował filologię klasyczną i niemiecką na uniwersytetach we Wrocławiu i Greifswaldzie. W 1887 r. zaczął nauczać w Nowym Mieście Lubawskim, a od 1892 do 1919 r. był nauczycielem i profesorem gimnazjalnym w Toruniu. Zajmował się historią miasta oraz ziemi chełmińskiej i na ten temat przygotował liczne publikacje. W 1892 r. został redaktorem periodyku „Mitteilungen des Copernicus-Vereins für Wissenschaft und Kunst zu Thorn”. W 1899 r. został też archiwistą w Archiwum Miejskim. W l. 1896-1912 był kustoszem w Muzeum Miejskim. W tym okresie znacząco powiększono jego zbiory. W l. 1912-1921 był miejskim konserwatorem zabytków. W 1921 r. wyprowadził się do Elbląga. Nadal angażował się w badanie przyszłości, kładąc od tego momentu nieco większy nacisk na dzieje Powiśla. Do Torunia jeszcze wracał prowadząc badania w miejscowym archiwum. Podkreśla się jego duże zasługi zarówno w zakresie badań nad dziejami Torunia i ziemi chełmińskiej jak również w roli organizatora życia naukowo-kulturalnego w mieście. Zm. 24 II 1940 r. w Elblągu. Tam został pochowany.
 
Oprac. na podstawie:
Marian Biskup, Semrau Artur, [w:] Toruński słownik biograficzny, pod red. K. Mikulskiego, t. 1, Toruń 1998, s. 221-222.